28824
Książka
W koszyku
„Jestem stworzony do rzeczy wielkich” – pisał w latach pięćdziesiątych XX wieku. Studiował fizykę i marzył, by zapisać się w historii. Przypadkowy – jak by się wydawało – kontakt z Klubem Wysokogórskim przerodził się w wielką pasję i misję. Zawada chciał wyrwać polski alpinizm z niemocy komunistycznego ustroju, otworzyć dla Polaków Himalaje. W 1971 roku poprowadził pierwszą polską wyprawę w Karakorum. Podczas wyprawy wspinacze zdobyli dziewiczy, niemal ośmiotysięczny Kunyang Chhish. A potem wydarzyło się coś, co zadziwiło wszystkich. Wbrew opinii pierwszego zdobywcy Everestu, Edmunda Hillary’ego, że „zimą nie da się przeżyć powyżej 7000 metrów”, Andrzej Zawada i Tadeusz Piotrowski stanęli na wierzchołku Noszaka (7492 m n.p.m.). Od tej chwili historia alpinizmu miała być pisana od nowa. I była. Z zimowych wspinaczek Zawada postanowił zrobić lejtmotyw polskiej szkoły himalaizmu. Charyzmatyczny i przebojowy syn konsula RP i wnuk powstańca styczniowego zręcznie lawirował w PRL-owskiej rzeczywistości, próbując zdobyć uznanie dla własnych pomysłów, wówczas uznawanych za szalone. Przełomowy okazał się 1980 rok. Pod przywództwem Zawady Polacy jako pierwsi stanęli zimą na ośmiotysięczniku i to od razu najwyższym, Mount Evereście. A potem na kolejnych, przez lata całkowicie monopolizując zimowe wspinaczki w Himalajach. [nota wydawcy]
źródło okł.: https://w.bibliotece.pl
Status dostępności:
Wypożyczalnia Praszka
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 796/799 (1 egz.)
Strefa uwag:
Uwaga dotycząca bibliografii
Indeks.
Uwaga dotycząca innej dostępnej postaci fizycznej
Książka dostępna także jako e-book.
Recenzje:
Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.
Nie pokazuj tego więcej